سیمـین خانم سلام | تابستان داغ

دیگه حرفی واسه گفتن ندارم چشام خودش هس

مـیگه دوست دارم مـیدونم دوسم داری همـین منو بس

مـهنـاز هــدایتـی

m_h_t98@yahoo.com

تکـیـه مـی دهـم بـه صـنـدلـی

و بـه صفحـهُ جــا د ویی خیـره مـی شـوم

مـی شـنا سمت ، چه ات بارن مایی زرده مـی شـنا سمت

همـان عشـق ِ قـد یـمـی

قـاه… قـاه… مـی خنـد م

تصویـر ِ کد امـیـن نگـاه ِ بـی احسـا س

قـلبــت را دزد یده اســت

قـلبــت را درون فرهـنگسـرایِِ ِ انـدیشـه ً تهـران

به حـراج گـذاشتـه بـود ی

و من بابـت ِ آن یـک ریـال هـم نـپرداختـم

آن روز چـگونـه از تو گـذشتــم

تو از چشـمانـم مـرا نخوانـد ی

حـالا حتما به دنبـال ِ چشـم هـایـت

تا انـگلیـس بـدوی

امٌا نـه بـرای چشــمان ِ من

برای ِ او …

برای ِ او کـه تورا نمـی شـنا سد

من هم تورا نشـناختـم

و بـه دنبالـت نیـامـد م

حـالا هـم نیـامده ام

تو کـه عاشق ِ من نیستی

تو عاشـق ِ اویی ، او

قاه….قاه…. چه ات بارن مایی زرده مـی خندم

شاعـر ِ عاشـق پیشـه ی ِ ایـنتـرنتـی

کشـفت کـردم

و چه دیـوانـه وار مـی خنـدم

گویـا جنـون ِ حسـادت و دل واپسی درون من شـعله مـی کشـد

و د مـاغ ِ سـوخـتـه ات را بـه بـازی مـی گیـرد

یـادم هسـت

تو ، تو هستی که پـر از حـرف های ِ نـاگفـته ً قـلـب ِ منی

قلبت را به منظور من بـه صدا درون آور

بگـذار از تپـش هـای ِ قـلـبت

یـک لـحظـه احسـاس کـنم

دوبـاره از آن پـلـَه های ِ مـرمـوز ِ اند یشـه بـالا مـی روم

و پـاهـایـم مـی لـرزد

و شـعر نـخـوانـده ، بر روی ِ صـنـد لی ِ افـتخـار مـی نشـیـنم

همـه از شـعـر های ِ خوانـده شـده

بـه سـکوت رسـیده انـد

و من از شعـر هـای ِ نخـوانـده ام

بـه اوج ِ واژه هـای ِ عشـق رسـیده ا م

رسیـد م ، رسیـد م

تو مرا شاعـر ِ شـعـرهـای ِ درون بـپنـدار

و بـه بـازیِ ِ چشمـانـم ایمـان آور

روزی آنـقـدر عـاشـقــم مـی شـوی

کـه درون روزنـه َ سـوت و کـور ِ چشمـانـم

به الـتمـا س ِ گـریــه مـی افـتــی

و من از بـابــت ِ غـرور ِ سـرکشـم

که حـلقـه َ عشـق را درون انگشتی کـه هرگز

به خـود نیـاویخــت

مـی ــم و مـی گـریم

آه ، ای واژه های ِ رسـوا نشـده ً پنـهـانِ ِ دلـم

آشکارا از من سبقت بگیرید

و درون گوشـه و کنار ِ قلبم نچرخیـد

و مرا با دروغهای ِ چشمانش تنـها بگذارید

تا آخرین دود ِ خاکستریِ رنگ را تماشا کنــم

آری ادامـه خواهید داشت

واژه های تازه از تنم برخاسته

با یک بوسه بـه تو شب بخیر مـی گویم

و باز بـه سراغت مـی آیم

شاعر ِ عاشق پیشـه اینترنتی ِ من

امّا ، امّا بـه زودی ترا عاشق ِ خودم مـی بینم

یک روز خبر ها را مـی خوانم

دنیـا بـه اندازه یک نقطه کوچک شده است

و بـه یک چشم بر هم زد ن

نگاهـت را مـی خوانــم

ولی تو که عا شـق ِ من نیستی

تو عاشق ِ اویی ، او

وقتی از صفحهَ اینترنت

های ، های اشک ریختی

ومن قاه ؛ قاه خند ید م

مـی فهمـی تـنـم نـه خسته هست ؛ نـه عا صی

وفکرم درون این شب ِ پر سکوت

باز بـه تو مـی اندیشد

آیـا غصه یِ ِ یک لیوان

پر از اشکِ چشمانم

تو را آزار مـی دهد

و درون تـه جیـب هـایـت قلبـی پیـدا نمـی کنی

تا با آن اشکِ چشمانم را بخری

دلم بـه حالت مـی سوزد

دلم به حالت مـی سوزد

نکند عشقِِِ ِ من

در جیب هایش

پر از شن و ماسه اسـت

و به منظور گریـه های ِ من

قلبی درون بساط ندارد

چه دل خوشم

تو کـه عاشق ِ من نیستی

تو عاشق ِ اویی ، او

او کـه نـه چشمانش زیبا تر از من است

و نـه نگاهش عاشق تر

چقـدر عشـق قشنگ اسـت

و من درون دستانش

تو را لمس مـی کنـم

تو را لمس مـی کنـم

وای چقدر اسمش را مـی برم

بدنم مور مور مـی شود

عشق

و تو لعنتی بـه دنبال ِ یک واژهَ بهتر مـی گردی

نـه قشنگ تر از من

خوشا بـه حالش

که درون ته اقیـانوس بی مـهری

منِِ ِ صدفِ بی همتا را

زیر ِ پا ها یت له مـی کنی

دوست دارم وقتی پا رو تن ِ صدفینم مـی گذاری

کوسه ماهی ها چشمانت را درون آورند

وای ؟ ؟ ! !

آن موقع مرا نمـی بینی

به دَرَک ِ سیـاه

به دَرَک ِ سیـاه

تو کـه عاشق ِ من نیستی

تو عاشق اویی ، او

او کـه قشنگ تر از من نیست

اگر باور نداری

عهاي ما را کنار هم بگذار

ببین کدام یک از ما قشنگ تریم

چشمانِ ِ ماهي لغزنده ای کـه از دستان ِ خورشید مـی گریزد

و از افشای ِ ماهیت ِ دریـا چِندِِ شَش مـی شود

دریـا خوب هست براي یک لحظه غرق شدن

و ماهی به منظور وول خوردنِ ِ دنیـاي بی تفاوتی ها

تو کـه بی تفاوت نبودی

بودی ، نبودی ؟ ؟ !

وقتی پا هایت روی موزایـَیـک هاي بی جان

جان ِ مرا به منظور تو هجّی مـی کرد

والفباي قلبم را

با سکوتِ هـیـس بـه تو نشان مـی داد

آهسته مـی گفتم

چقدر دوسـتـت دارم

حالا مـی فهمم عشق یعنی تو

وای دوباره این واژه بر زبانم نشست

کمـی مغرور باشم

مثل ِ سایـه ي سنگین ِ روزهاي دلتنگی

و بارش ِ اشک هاي ماتم زده ي ی

که زیر ِ باران هاي تنـهایَی جان مـی دهد

وای براي تو شاعر شدن چقدر خوشمزه است

کاش مثل ِ یک لحظهَ شیرین

تو را درون دستانـم مـی گرفتم و مـی خورد م

واهمـه ای نیست از تمام شدن ِ ذرّات ِ تـنـت

آخر ببخشـین ، عاشـقم من

وای دوباره

در چشـمان ِ عاشـقت خیره مـی شوم

آیـا تو هستی ؟

تو ، تو ؟

تو واقعأ تو هستی ؟

مـی دانـم ، مـی دانـم

آن روز کـه قلبم تو را فریـاد مـی زد

تو از کنارم با سـکوت گذ شـتی

آن روز هم عـا شـق ِ هزاران چشم ِ بی تفاوت بودی

من کـه بی تفاوت نبود م

من عاشـق ِ تو بود م

دارم

دارم کودک مـی شوم

کودکِ اندیشـه هاي خیـالم

آیـا از مرز ِ گذشتن ها

به شـهر ِ شلوغین ِ عشـق مـی رسم ؟

بگذار برسم و تورا پیدا کنم

و تورا ببـوسـم

بـگذار همـه بدانند عا شـقم من

ا مّا طناب ِ دارم را

با ریسمان ِ عشق بباف

تا درون درونت بـه دار آویخته شوم

من از مرگم بـه تو مـی رسم

امّا تو کـه عاشق ِ من نیستی

تو عاشق او هستی

او کـه اصلأ قشنگ نیست

من قشنگم ، مگه نـه ؟

مگه نـه ؟

وقتی نگاهم مـی کنی با لبخند ِ سر درون گم و بی تفاوتـت

هزار بار درون درونم تو را لعنت مـی کنم

توهه لعنتی

آه بگذار نفس تازه کنم

با یک آه ِ عمـیق ِ عشق

با یک نگاه ِ خیره بـه چشمانی کـه در آن

به دنبال ِ گم شدهَ خودم مـی گرد م

در این تکرار ِ دغدغه ها و دلهره ها

نمـی خوا هم پا روي قلبم بگذارم

چرا من همـیشـه حتما به زندگی کُرنِش کنم

چرا من همـیشـه حتما از زندگی خواهش کنم

چرا درون وادي این همـه د ِل ِعاشـق پیشـه

من، من از دلهره ها حتما خواهش کنمِ

که لحظه ای تنـهایم بگذارند

که لحظه ای سر بـه سرم نگذارند

که لحظه ای مرا با عشق ِ خود م

فقط براي خودم بخواهند

نـه ، من از آن قصه هاي خاموشم

من ، من درون خودم همـیشـه فراموشم

لحظه هاي ویران شدهَ عشق

چرا من درون تنـهایَی سیـاه پوشم

از فراموشی ِ خودم بیزارم

پر از واهمـه های ِ همـیشـه تکرارم

چندِ شم مـی شود درون این شبِ سیـاه

سر بـه آغوشِ ِ تنـهایَی بگذارم

آه عشق ِ گریزان ِ چشم سیـاهِ من

واژه های ِ گم شدهَ پر از آه ِ من

دوباره درون چشمانِ ِ غمگینم رویَـیـدی

و با نگاه هایت چشمانم را بو سیدی

تو را فراموش کرده بودم ، سالیـان ِ سال

در درون ِ خودم پنـهان بودم و بی خیـال

به دور از غوغا های ِ تپش های ِ هر روزه

من راحت و آ سوده بودم و سبک با ل

ای عشق ِ فراموش شده باز آمدی

دوباره واژه های ِ تکرار ، دوباره عشق

دوباره نبض ِ تپیدن درون خلوت ِ تو

با یک لبخند درون قعر ِ سیـاه ِ معرکه بیـار ِ عشق

داشتم بـه تو فکر مـی کردم

این واژه های ِ ملموس و گیج

از گوشـهَ قلبم گریختند

و مرا بـه قا فیـه های ِ سر درون گم بردند

مـی خواهم با تو باشم

با واژه های ِ عاشقانـه و سپید

امّا تو کـه عاشق ِ من نیستی

تو عاشق او هستی او

لحظه ای چشمانم را مـی بنـدم و در تو پیدا مـی شوم

در این پرسه زدن های ِ بی تحمّل ، معمّا مـی شوم

من از خودم هم شا کی ام ، خسته ام ، بیزارم

تو را گم کردم ، پیدا کردم ، غرق ِ رؤیـا مـی شوم

آه رؤیـا های ِ شیرین ِ از دست رفته ، دوسـتـتان دارم

به آغوشم بر گردید ، من از شما ها دست بر نمـی دارم

در تنم جاری مـی شود حس ِ آن روزهای ِ رفته

جاری ِ رود ِ بـه یغما رفته کـه اینک مـی بارم ، مـی بارم

در دستانم مـی فشارم نبض ِ سر درون گم ِ زندگی را

با تو بودن و نبودن و این احساس ِ خستگی را

اگر چه زانوانم از دویدن ها خسته است

امّا ، امّا جان مـی دهم ، مـی پرستم ، دل دادگی را

آخ کـه چقدر دوستت دارم

احساس مـی کنم

نبض ِ ضربانِ ِ تو را درون دست دارم

و آدرست برایم مجهول نیست

و مـی توا نم با 2 شماره تورا پیدا کنم

بی آنکه هزینـهَ رفت و آ مدی را بپردازم

و پولهایم را جمع کنم

و به منظور ِ تو ویـزا بگیرم

و تو را بـه بهـتـرین هـتل ِ 100 ستاره بـبـرم

روی بام ِ بلند ِ عشـق UKدر

و درون گوشـه ی دِ نج و بی خیـا لی

در رسـتوران ِ عشـق بـازی

دسـتانت را درون دسـتانم بگیرم

و آهسته با نگاه ها یم

چشمانت را ببوسم

و لبهایت را … ؟

بگذار قبل از اینکه شود

خودم آن را کنم

آه عشق ِ شدهَ من

سال های ِ سال برای ِ دیدار ِ تو لحظه شماری کرده ام

امّا تو نبودی

تو به منظور ِ خودت بودی

و درون انتهـای ِ بـاغ ِخیـالــت

روی ِ علف های ِ زردِ پا یَیزی

با خش خش ِ کفش هایت

برگ های ِ آ رزوهایم را لگد مـی کردی

مگر نمـی دانستی عاشقت هستم ؟ ؟

تو از نگاه هایم مرا نخواندی

تو دستانم را کـه گرم ِ گرم بود

در دستانت نگرفتی

چرا ؟ چرا ؟ چرا ؟ ؟ ؟

از بازجویـان ِ شب های ِ سیـاه ِ سر ِ چهار راه های ِ ترس ترسیدی

از دست بند های ِآ هنین ِ مردان ِ سیـاه پوش ِ مرگ ترسیدی

چرا دوباره درون هجوم ِ افکارم غلت خوردی

چرا با غلت زدن های ِ مکرر

مرا از خواب ِ دیرینـه ام

که خواب ِ تورا مـی دیدم بیدار کردی

کاش درون خواب ِخودم مـی مُر دم

و تو را درون صفحهَ جادویَی ِ نمـی د ید م

نکند از عشق ِ من ترسیدی ؟ ؟

من کـه ترسناک نبودم

نبود م ، نبود م

و آن چشمان ِ پر هیـاهو

که درون دهلیز ِ وحشتناک ِ تنـهایَی

به دنبا لم مـی آمد ند

آنـها را بـه حال ِ خودشان رها کردی

و گفتی بگذار عاشقان ِ چاک ِ من باشند

کاش بـه جای ِ آن نگاه های ِ بی معنا

تو عشق را برایم معنا مـی کردی

همان معنا یی کـه در چشمانم مـی د ید ی

که دوباره درون چشمانم

برق ِ چشمانت درخشید

تازه مـی فهمم عشق یعنی تو

آه کـه چقدر دوستت دارم

من و تو چقدر بـه هم مـی آیَیم

تو شاعر ِ فصل های ِ کهنـه

من شاعر ِ شعرهای ِ عاشـقانـه

آیـا دوباره ترا مـی بینم ؟ ؟

آیـا دوباره ترا مـی بینم ؟ ؟

لندن ۲۰۰۶

www.mahnazhedayati.tk

. چه ات بارن مایی زرده : چه ات بارن مایی زرده

[سیمـین خانم سلام | تابستان داغ چه ات بارن مایی زرده]

نویسنده و منبع | تاریخ انتشار: Tue, 21 Aug 2018 22:47:00 +0000